At the ringing of the Angelus bells,
May Mary forever be praised,
Let Christ forever be praised …
At the ringing of the Angelus bells,
in the heavens whither their voice is heard…

Translation by Dcn. Jim

Na Anioł Pański biją dzwony,
niech będzie Maria pozdrowiona,
niech będzie Chrystus pozdrowiony…
Na Anioł Pański biją dzwony,
w niebiosach kędyś głos ich kona…

A curse? Only a savage when he hurts himself curses his god hidden in space.
Irony? But can the worst of jeers be compared with the irony of the most ordinary things?
Ideas? But thousands of years have passed and ideas are always no more than ideas.
Prayers? But not many today are still deluded by an eye framed in a triangle, gazing out at the world.
Scorn? But only an idiot feels scorn for that burden which he could not take upon his weak shoulders.
Despair? Do we have to imitate the scorpion that kills itself when surrounded by burning coals?
Struggle? But can an ant thrown upon the rails fight a train approaching at full speed?
Resignation? Do we suffer less when we place our head submissively under the knife of the guillotine?
Future life? Who among men looks into the secrets of stars, who can count extinguished suns and who guesses the limit of light?
Sensuous pleasures? Yet there is something in our soul that thirsts amid the pleasure and asks for something else.
So what is there? What remains for us who know everything, for whom none of the old beliefs is enough?
What is your shield against the spear of evil, man of the end of the century?
He hung his head silently.

Translated by Czeslaw Milosz

Przekleństwo?… Tylko dziki, kiedy się skaleczy,
złorzeczy swemu bogu, skrytemu w przestworze.
Ironia?… Lecz największe z szyderstw czyż się może
równać z ironią biegu najzwyklejszych rzeczy?

Wzgarda… lecz tylko głupiec gardzi tym ciężarem,
którego wziąć na słabe nie zdoła ramiona.
Rozpacz?… Więc za przykładem trzeba iść skorpiona,
co się zabija, kiedy otoczą go żarem?

Walka?… Ale czyż mrówka rzucona na szyny
może walczyć z pociągiem nadchodzącym w pędzie?
Rezygnacja?… Czyż przez to mniej się cierpieć będzie,
gdy się z poddaniem schyli pod nóż gilotyny?

Byt przyszły?… Gwiazd tajniki któż z ludzi ogląda,
kto zliczy zgasłe słońca i kres światu zgadnie?
Użycie?… Ależ w duszy jest zawsze coś na dnie.
co wśród użycia pragnie, wśród rozkoszy żąda.

Cóż więc jest? Co zostało nam, co wszystko wiemy,
dla których żadna z dawnych wiar już nie wystarcza?
Jakaż jest przeciw włóczni złego twoja tarcza,
człowiecze z końca wieku?… Głowę zwiesił niemy.

Toward my cradle flew a Tatra wind,
brushed by eagles’ wings and mountain pines
which gape from craggs into the abyss —
it blew and roared above my cradle.

Into my heart poured a lasting fit
of longing for eagles’ flight and the
pensiveness of pines swaying in the
mountain tops, engulfed in pure quiet.

English translation by Walter Whipple

Ku mej kołysce leciał od Tatr
o skrzydła orle otarty wiatr,
o limby, co się patrzą w urwisko,
leciał i szumiał nad mą kołyską.

I do mej duszy na zawsze wlał
tęsknot do orlej swobody szał
i tę zadumą limb, co się ciszą
objęte wielką, w pustce kołyszą.