Down in Zaleszczyki along Rybacka Street
is the Ariadne hotel. The nearby hills were spread
against the sky in a tapestry blush
of honest, autumn colors.
Shallow and sleepy, the Dniester crept along
and cut off Polish tragedy from Romanian silence.
Up in the cloudy sky a monastery reared like a clump of bluebells.

At dawn I couldn’t see the sun in the abyss,
but by nine o’clock it cleared the hurdles proudly
like a golden horse in slow, gleaming leaps.
The lazy waters brightened unexpectedly
and slowed down further. Shimmering leaves
brought by the wind fell into the border waters
and the neighboring land. Roses shed petals
across gardens. Poland was withering.

The Ariadne hotel was the last place I stayed
in the Country. After that I entered
the Labyrinth. But may the name of Ariadne
be a good omen for me. I am holding the ball –
the string is fixed to the threshold. I will be back.

Translated by Susan Bassnett and Piotr Kuhiwczak

Jest w Zaleszczykach, nisko w dole, na Rybackiej
Pensjonat —žAriadna—. Do połowy nieba
Sięgały przed nim wzgórza jak zwieszony kilim,
W roślinowych barwikach jesiennie kwitnący…
Dniestr, płytki i zaspany, czołgał się powolnie,
Dzieląc polską tragedię od rumuńskiej ciszy.
W górze, wśród chmur, monastyr był jak kępa dzwonków…

O świcie —“ słońca widać nie było w parowie,
Aż o dziewiątej —“ z dumą brało mur przeszkody,
Jak złoty koń o skoku zwolnionym, rozwianym…
Przejaśniały się nagle wód ślimacze prądy,
Zwalniając krok do reszty. Z drzew olśnione liście
Na wiatr padały, w nurty niosąc się graniczne
I na ziemię sąsiedzką. W ogródkach nad rzeką
Rozsypały się róże —“ przekwitała Polska.

Pensjonat —žAriadna— był ostatnim punktem
Mojego zamieszkania w Kraju. Od tej chwili
Weszłam w Labirynt. Lecz niech imię Ariadny
Będzie mi dobrą wróżką! Kłębek trzymam w ręce —“
Nitkę tak uwiązałam, na progu. Powrócę.

My guardian angel pursued you across the world,
ran after you always, through forests, over fields,
nudged you toward me, drove you toward me,
pulled you by both hands, pushed you off the straight and narrow
—” whispered something about love, mumbled subconsciously,
smelled like concentrated white nicotiana…
Sitting with you on watch all night,
he called with the voice of a golden trumpet or French horn,
or prayed humbly for your favor,
—”casting his own salvation to the devil!—”
Finally he led you, blind and unwilling,
by force, to my chamber
where, as it sometimes happens, I sat crying,
God knows why.—”
He let you enter first while he stayed behind the door,
danced some sort of heavenly triumphant dance —”
then covered his face with his silver-white robe,
and fell to thinking, full of trepidation —”
and gasped with dread at what had happened —”

Translated by Marie Hall and published in the SlavFile, Summer 1999, Vol. 9, No. 3

Gonił cię mój stróż anioł po świecie, o mój Drogi,
biegł wciąż za tobą przez lasy, przez łany,
potrącał cię ku mnie, zapędzał cię do mnie,
ciągnął za obie ręce, spychał z prostej drogi —”
o miłości coś szeptał, bredził nieprzytomnie,
pachniał jak wytężone białe nikotiany…
Siedzący noc całą przy tobie na warcie
krzyczał głosem jak trąby złote i waltornie,
to znów o łaskę twoją modlił się pokornie
—”zbawienie własne diabłom rzucał na pożarcie! —”
Wreszcie ciebie ślepego, ciebie niechętnego
zawiódł przemocą do mojego pokoju,
gdzie siedziałam płacząca, Pan Bóg wie dlaczego,
jak to się zdarza czasami. —”
Wpuścił cię naprzód, sam został za drzwiami,
zatańczył w triumfie jakiś taniec boski —”
potem twarz zakrył szatą srebrnobiałą,
zamyślił się pełen troski —”
i jęknął z przerażenia nad tym, co się stało —”