A wooden spoon for stirring jam,
Dripping sweet tar, while in the pan
Plum magma’s bubbles blather.
For someone who can’t grasp the whole
There’s salvation in the remembered detail.
What, back then, did I know about that?
The real, hard as a diamond,
Was to happen in the indefinable
Future, and everything seemed
Only a sign of what was to come. How naïve.
Now I know inattention is an unforgivable sin
And each particle of time has an ultimate dimension.

Translated by Ewa Hryniewicz-Yarbrough

Łyżka drewniana do mieszania powideł,
Ociekająca słodką smołą, kiedy w rondlu
Bełkoce bąblami śliwkowa magma,
I dla kogoś, kto nie może objąć całości,
Jaki taki ratunek w zapamiętanym szczególe.
Bo, ostatecznie, cóż o nich wiedziałem ?
Prawdziwe, o twardości diamentu, miało się
Przecież dopiero wydarzyć w nieokreślonej bliżej
Przyszłości i, jak mi się wydawało, wszystko dotychczasowe
Było jedynie zapowiedzią tamtego. Naiwny. Teraz wiem,
Że nieuwaga jest grzechem nie do wybaczenia
A każda drobina czasu ma wymiar ostateczny.