Laudate Dominum, omnes gentes!

That Attributeth the Fortunate Election in Anno 1672 unto God’s Destiny

The thankfulness for the Giver

1 Praise the Lord, all nations!
Sing Him and thank with joy, generation of Slavic Lech!
2 Let the resounding echo spread upon the Polish plains
And let the noise of merry Vivat! spike the heaven!
3 God, our Creator that giveth the kings, liveth;
Let the king, given by God, live longlastingly too!
4 The king that not a feminine womb or a paltry cradle shall raise unto the throne,
But the volition of God of hosts through the votes of the numerous knighthood shall make the lord.
5 Not corrupted electors, not sophisticated scheming or some refinement,
But the votes of the noble people have chosen the best from among itself.

The excellent choice

6 Be delighted, free for an age Sarmatia,
That used to stay in a little captivity under the reign of the aliens, as in a sweetened curb!
7 Joy, Polish men, for getting the lord from your blood;
Ye that until now, electing foreigns, used to judge thyself unworthy of the sceptre!
8 Be merry, fecund mothers, for the lesser necessity of the knowledge of the abroad languages for your sons with the old Polish virtue,
When they shall talk perfectly with the king-compatriot in Polish!
9 Take courage, holy justice,
Because there is no more need to explain the judging king the native laws!
10 I know that there is nice for thee, virtue and rectitude,
Because that lord that the goodness hath exalted above the equals, cannot be friendly for the crimes!
11 Flourish now and shine, Polish fame,
When the sign of salvation is elevated above the Mussulmanic moon!

The king given by God

12 But thou too, our liberty, worship God’s name,
That hath put in way that through the free election we have chosen the well-pleased of the heaven;
13 That in the rumble and noise of so many assembled heads —“
And remember that upon Mount Sinai God hath given Israel the order and the order’s giver in the thunder and beating of lightnings too —“
14 This way it was proper both for God that giveth to announce His benefit
And for the people that taketh to renounce not the appropriate thankfulness!

The Defender of the Republic

15 Now let not the kingdoms that stay under the monarchs say:
Our hope in the baby that sucketh the breast of his mother.
16 But let Poland with the adjoined provinces say:
My hope in God that giveth me the kings, knowing me as His property.
17 The Lord is my Giver, Protector and Guardian
And although —“ Poland sayeth it —“ for the wars I am naked from the decoration, He is able to give me back the first beauty.
18 He needeth not the rainforcements for the war,
Because even a fly, when He ordereth, is a soldier for Him, and He recruiteth frogs unto the army against Egypt.
19 Of His volition an angel shall beat the forces of Sennacherib
Or, as in France, one girl shall smash English athletes.

The doxology

20 This is the day that the Lord hath made and decided, of the election of our king;
Let be unto Him only, the Giver, honour and glory in the ages of ages.
21 Glory unto the Father and unto the Son and unto the Holy Spirit;
As it was in the beginning, so it is now and it shall be forever and in the ages of ages. Amen.

From the translator’s website of Psalms by Kochowski

Szczęśliwą elekcyją in anno 1672 przeznaczeniu Boskiemu przypisujący

Wezwanie do wdzięczności Podawcy

1 Chwalcie Pana, wszytkie narody!
Śpiewaj Mu i dziękuj z radością, słowieńskiego Lecha pokolenie!
2 Niech się po równinach polskich tubalne echo rozchodzi,
A odgłos wesołego Vivat! niechaj niebiosa przebija!
3 Żyje Bóg, Stwórca nasz, króle podający;
Niech i król długowiecznie żyje, od Boga podany!
4 Którego nie żywot niewieści albo marna kolebka na tronie posadzi,
Ale wola Boga zastępów przez głosy mnogiego rycerstwa panem uczyni;
5 Nie przekupieni elektorowie, nie wymyślne praktyki albo subtelność jaka,
Ale najlepszego spośród siebie kreski szlachetnego ludu obrały.

Świetny wybór

6 Ciesz się, od wieku wolna Sarmacyja,
Któraś pod panowaniem obcych, jak w przysłodzonym wędzidle, w nieznacznej zostawała niewoli!
7 Radujcie się, mężowie polscy, że ze krwie waszej otrzymaliście pana;
Którzy obierając cudzoziemców, dotądeście sami siebie niegodnymi berła sądzieli!
8 Weselcie się, płodne matrony, że synom waszym przy staropolskiej cnocie mniej potrzebna zagranicznych języków umiejętność,
Kiedy z królem-ziomkiem po polsku doskonale się rozmówią!
9 Podnoś głowę, sprawiedliwości święta,
Bo już sądzącemu królowi ojczystych praw tłumaczyć nie trzeba!
10 Cnoto i poczciwości, wiem, że-ć miło,
Bo nie może ten pan występkom być przyjazny, którego dobroć nad rówienniki wywyższyła!
11 Zakwitnij, sławo polska, i rozjaśniej teraz,
Kiedy nad bisurmańskim miesiącem znamię zbawienia wywyższone!

Król podany przez Boga

12 Ale i ty, wolności nasza, wielbij imię Boskie,
Które zdarzyło, że przez wolną elekcyją obraliśmy upodobanego niebu;
13 Że w huku i odgłosie tak siłu zgromadzonych głów —“
A wszak i na górze Synaj we grzmocie i biciu piorunów podawał Bóg Izraelowi zakon i zakonodawcę —“
14 Tak przystało i dającemu Bogu ogłosić dobrodziejstwo Swoje,
I biorącemu ludowi nie zaniechywać powinnej wdzięczności!

Bóg Obrońcą Rzeczypospolitej

15 Niechajże teraz nie mówią królestwa pod monarchami zostające:
Nadzieja nasza w niemowlęciu, piersi matki swojej ssącym,
16 Ale niech mówi z przyległymi prowincyjami Polska:
Nadzieja moja w Bogu, który mi króle podaje, znając mię dziedzictwem Swoim.
17 Pan jest Podawcą moim, Opiekunem i Stróżem,
A chociażem —“ tak mówi Polska —“ przez wojny obnażona z ozdoby, mocen jest pierwszą mi przywrócić krasę.
18 Nie potrzebuje On na wojnę posiłków,
Gdyż u Niego i mucha, kiedy każe, żołnierzem i z żab wojska zaciąga przeciw Egiptowi.
19 Z woli Jego wybije anioł wojska Sennacherybowe,
Albo, jako we Francyjej, dziewczysko jedno potłucze mocarzów angielskich.

Doksologia

20 Ten ci jest dzień, który uczynił i postanowił Pan obrania króla naszego;
niechajże Jemu samemu, Podawcy, będzie cześć i chwała na wieki wieków.
21 Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu,
Jako była na początku, tak i teraz, i zawsze, i na wieki wieków. Amen.