O great king’s daughter! Your eyes
From where Cupid continues to abide.
No, not eyes but two cruel torches
Which burn to ashes the hearts of the unlucky.
No, not torches but stars, which aurora
With sudden wind tosses the sea.
No, not stars but suns which burn so bright
That no mortal eye can comprehend to view.
No, not suns, but the heavens, because they have
In their color that which the heavens cannot give.
No, not the heavens, but almighty gods
In front of whom kneel all the world’s monarchs.
No, not even gods! For do gods
Rule so severely over the hearts of men?
No, not sky: For sky has only one course.
No, not sun: For the sun always rises and sets.
No, not stars: For stars only shine at night.
No, not torches: For torches fail in the storm.
No, they are everything contained in the word “eye:”
Torches, stars, suns, heavens, and gods.

Translated by Dcn. Jim

Twe oczy, skąd Kupido na wsze ziemskie kraje,
Córo możnego króla, harde prawa daje,
Nie oczy, lecz pochodnie dwie nielitościwe,
Które palą na popiół serca nieszczęśliwe.
Nie pochodnie, lecz gwiazdy, których jasne zorze
Błagają nagłym wiatrem rozgniewane morze.
Nie gwiazdy, ale słońca pałające różno,
Których blask śmiertelnemu oku pojąć próżno.
Nie słońca, ale nieba, bo swój obrót mają
I swoją śliczną barwą niebu wprzód nie dają.
Nie nieba, ale dziwnej mocy są bogowie,
Przed którymi padają ziemscy monarchowie.
Nie bogowie też zgoła, bo azaż bogowie
Pastwią się tak nad sercy ludzkimi surowie?
Nie nieba: niebo torem jednostajnym chodzi;
Nie słońca: słońce jedno wschodzi i zachodzi;
Nie gwiazdy, bo te tylko w ciemności panują;
Nie pochodnie, bo lada wiatrom te hołdują.
Lecz się wszytko zamyka w jednym oka słowie:
Pochodnie, gwiazdy, słońca, nieba i bogowie.