Spring comes: the flowers learn their colored shapes
I look at them, but back at me there gapes
Emptiness, white and endless.

And Summer comes to where the gold crops stand;
But I still see, as plain as on my own hand,
Emptiness, white and endless.

And death will come to dim my human sight.
My eyes, inside the tomb, will watch with fright
Emptiness, white and endless.

At midnight, from my coffin, I shall go
Thoughtfully toward the distant fields that show
Emptiness, white and endless.

Translated by Jerzy Peterkiewicz and Burns Singer

I wiosna przyjdzie, i kwiat rozwinie,
A z moich oczu nigdy nie zginie
     Bezbrzeżne, białe pole…

I lato przyjdzie, i kłos zadzwoni,
A w moich oczach wciąż jak na dłoni
     Bezbrzeżne, białe pole…

I życie przejdzie, i śmierć zamroczy,
Ale ja w trumnie otworzę oczy
     W bezbrzeżne, białe pole…

I przyjdzie północ, i z grobu wstanę,
I zwrócę kroki me zadumane
     W bezbrzeżne, białe pole…