And turning, the Shaman said to Anhelli :
“On what dost thou meditate above this black water? Is it of the tears of the people?
Or dost thou ponder on that prophet? Or on thyself?”

As he spoke, there came a great echo from the explosion of a mine,
and it resounded above their heads, ringing like an underground bell.
And the Shaman said : “Lo, that is the tolling for the dead prophet!
Behold, there is an angel of the Lord for those who see not the sun. Let us pray.”

And raising his eyes, he said :
“God! God! We beseech Thee that our torture may be a redemption.

“And we will not supplicate Thee to return the sun to our eyes,
and the air to our breasts,
for we know that Thy judgment hath been passed upon us
but the newborn are guiltless. Have mercy, O God!

“And forgive us that we bear our cross in sorrow and are not joyful like the martyrs;
for Thou hast not said whether our torture shall be reckoned in us as a sacrifice;
but tell us that and we shall rejoice.

“For what is life that we should regret it?
Is it a good angel who abandoneth us in the hour of death?

“The heat of our blood is the fire of the sacrifice, and the sacrifice is our desires.
Happy are those who can consecrate themselves for the people.”

Translated by Dorothea Prall Radin and edited by G. R. Noyes

A obróciwszy się Szaman ku Anhellemu rzekł: Czemuś się tak zamyślił nad tą czarną wodą, co z łez jest ludzkich? czy o tym proroku dumasz, czy o sobie?

Gdy mówił, rozeszło się wielkie echo od wybuchu miny, i powtarzało się nad głowami bijąc jak dzwon podziemny. I rzekł Szaman: Oto jest dzwonienie po umarłym proroku! Oto jest Anioł Pański dla tych, którzy nie widzą słońca. Módlmy się.

I podniósłszy oczy rzekł: Boże! Boże! prosiemy Cię, aby nasza męka była odkupieniem.

A nie będziemy Cię już błagać, abyś powrócił słońce oczom naszym, i powietrze piersiom naszym, bo wiemy, że Twój sąd nad nami jest zapadły… lecz nowonarodzeni niewinnemi są. Zlituj się. Boże!

A przebacz nam, że ze smutkiem krzyż dźwigamy i nie weselemy się jak męczennicy; bo nie powiedziałeś, czy męka nasza policzoną nam będzie za ofiarę: lecz powiedz, a rozweselémy się.

Bo cóż jest życie, aby go żałować? Czy to jest Anioł dobry, który nas opuszcza w godzinie śmierci?

Gorąco krwi jest ogniem ofiary, a ofiara są chęci nasze. Szczęśliwi, którzy się mogą za lud poświęcić.