High mountains and forests attired in leaves,
How gladly I see you and reminisce
On my earlier years, left behind up there,
When for a stable life one didn’t much care.
Where haven’t I been then? What haven’t I savored?
Across the bottomless sea I have sailed,
I’ve called on the French, Germans, Italians,
I’ve visited the Sibylline caverns.
One day a quiet scholar, the next day
A sworded knight; one day in court array
In lord’s palace, then a mute clergyman
In the council, though not with holy men
In grey cowls, but in double scapular;
And why not, if you could be a rector?
Such was Proteus, changing to a viper,
Then rain, then fire, then feigned shape of vapor.
What will happen next? My hair turns grey,
I keep with the man who seizes the day.

Translated by Michal J. Mikos

“Wysokie góry i odziane lasy!
Jako rad na was patrzę, a swe czasy
Młodsze wspominam, które tu zostały,
Kiedy na statek człowiek mało dbały.
Gdziem po tym nie był? Czegom nie skosztował?
Jażem przez morze głębokie żeglował,
Jażem Francuzy, ja Niemce, ja Włochy,
Jażem nawiedził Sybilline lochy.
Dziś żak spokojny, jutro przypasany
Do miecza rycerz; dziś miedzy dworzany
W pańskim pałacu, jutro zasię cichy
Ksiądz w kapitule, tylko że nie z mnichy
W szarej kapicy a z dwojakim płatem;
I to czemu nic, jeśliże opatem?
Taki był Proteus, mieniąc się to w smoka,
To w deszcz, to w ogień, to w barwę obłoka.
Dalej co będzie? Śrebrne w głowie nici,
A ja z tym trzymam, kto co w czas uchwyci”