These castles heaped in shattered piles once graced
And guarded you, Crimea, thankless land!
Today like giant skulls set high they stand
And shelter reptiles, or men more debased.

Upon that tower a coat of arms is traced,
And letters, some dead hero’s name, whose hand
Scourged armies. Now he sleeps forgotten and
The grapevine holds him, like a worm, embraced.

Here Greeks have chiseled Attic ornament,
Italians cast the Mongols into chains
And pilgrims chanted slowly, Mecca bent:

Today the black-winged vulture only reigns
As in a city, dead and pestilent,
Where mourning banners flutter to the plains.

Translation unattributed

Balaklava – view from the Genoese fortress 2 in Sevastopol

Te zamki, połamane zwaliska bez ładu,
Zdobiły cię i strzegły, o niewdzięczny Krymie!
Dzisiaj sterczą na górach jak czaszki olbrzymie,
W nich gad mieszka lub człowiek podlejszy od gadu.

Szczeblujmy na wieżycę! Szukam herbów śladu;
Jest i napis, tu może bohatera imię,
Co było wojsk postrachem, w zapomnieniu drzymie,
Obwinione jak robak liściem winogradu.

Tu Grek dłutował w murach ateńskie ozdoby,
Stąd Italczyk Mongołom narzucał żelaza
I mekkański przybylec nucił pieśń namaza.

Dziś sępy czarnym skrzydłem oblatują groby;
Jak w mieście, które całkiem wybije zaraza,
Wiecznie z baszt powiewają chorągwie żałoby.