What’s it like to be a human
the bird asked

I myself don’t know
it’s being held prisoner by your skin
while reaching infinity
being a captive of your scrap of time
while touching eternity
being hopelessly uncertain
and helplessly hopeful
being a needle of frost
and a handful of heat
breathing in the air
and choking wordlessly
it’s being on fire
with a nest made of ashes
eating bread
while filling up on hunger
it’s dying without love
it’s loving through death

That’s funny said the bird
and flew effortlessly up into the air

Translated by Stanislaw Baranczak and Claire Cavanagh

Jak to jest być człowiekiem
spytał ptak
Sama nie wiem
Być więźniem swojej skóry
a sięgać nieskończoności
być jeńcem drobiny czasu
a dotykać wieczności
być beznadziejnie niepewnym
i szaleńcem nadziei
być igłą szronu
i garścią upału
wdychać powietrze
dusić się bez słowa
płonąć
i gniazdo mieć z popiołu
jeść chleb
lecz głodem się nasycać
umierać bez miłości
a kochać przez śmierć
To śmieszne odrzekł ptak
wzlatując w przestrzeń lekko