At the vegetable stall on market day,
Such conversations are the way:
‘You may lean on me, Mr Dill,
You really have gone through the mill’.
‘Now is that surprising my dear Chive,
I’ve been withering here since five!’
Then to that Kohlrabi says:
‘Just look at robust Turnip’s rays!’
Pea moves to pat Turnip’s blushes,
And to ask: ‘No more crushes?’
‘Thank you, no. Hardly at all,
That’s to say, since the last fall’.
‘But Miss Parsnip is so poorly,
Pale, thin, and quite deadly really.’
‘Oh, what a life!’
Sighted old Knife.
Mr Beetroot keeps his distance
From Miss Onion’s dire insistance:
‘My dear Beetroot, my red darling,
Will you not be my prince charming?’
Mr Beetroot only holds his breath:
‘Away you go, not for all the world’s wealth.
I want a dear beetroot wife,
Without days of crying strife’.
‘Oh, what a life!’
Sighted old Knife.
Then quite suddenly Bean was heard:
‘And you also want to join the herd?’
‘Don’t be too big for your boots’,
To this little Brussels sprouts hoots.
‘Did you ever see the like?’
Bristled Carrot at the fight.
‘Let’s ask Cabbage for some help’.
‘Cabbage! That head’s soft as felt!’
To that Cabbage asks them sadly:
‘Why are you quibbling so madly?
Why the stupid altercation
When soup is our destination.’
‘Oh, what a life!’
Sighted old Knife.

Trans. A. Korzeniowska

Na straganie w dzień targowy
Takie słyszy się rozmowy:
—žMoże pan się o mnie oprze,
Pan tak więdnie, panie koprze”.
—žCóż się dziwić, mój szczypiorku,
Leżę tutaj już od wtorku!”
Rzecze na to kalarepka:
—žSpójrz na rzepę – ta jest krzepka!”
Groch po brzuszku rzepę klepie:
—žJak tam, rzepo? Coraz lepiej?”
—žDzięki, dzięki, panie grochu,
Jakoś żyje się po trochu.
Lecz pietruszka – z tą jest gorzej –
Blada, chuda, spać nie może”.
—žA to feler” –
Westchnął seler.
Burak stroni od cebuli,
A cebula doń się czuli:
—žMój buraku, mój czerwony,
Czybyś nie chciał takiej żony?”
Burak tylko nos zatyka:
—žNiech no pani prędzej zmyka,
Ja chcę żonę mieć buraczą,
Bo przy pani wszyscy płaczą”.
—žA to feler” –
Westchnął seler.
Naraz słychać głos fasoli:
—žGdzie się pani tu gramoli?!”
—žNie bądź dla mnie taka wielka” –
Odpowiada jej brukselka.
—žWidzieliście, jaka krewka!” –
Zaperzyła się marchewka.
—žNiech rozsądzi nas kapusta!”
—žCo, kapusta?! Głowa pusta?!”
A kapusta rzecze smutnie:
—žMoi drodzy, po co kłótnie,
Po co wasze swary głupie,
Wnet i tak zginiemy w zupie!”
—žA to feler!” – westchnął seler.