The heart swells, when we look at this season:
Not long ago the forests were barren,
Snow was piled higher than a foot outside,
And on the river heavy carts could ride.

Now a trim of leaves graces every tree,
The wild meadows blossomed beautifully;
The ice has gone and over clear waters
Sail along the ships and the carved cutters.

Now the entire world is truly laughing:
The grain is up, the west wind is blowing,
The birds again are fitting out their nests
And burst into song before the dawn crests.

But the root of a truly happy sense
Is when a man enjoys a clear conscience
And in his heart suffers no blemished spots;
Why should he feel ashamed of his own thoughts?

No need to pour him wine and drink along,
Nor play the lute, nor lift the voice in song;
With water alone he will be happy,
As he truly feels free from all worry.

But the one who’s gnawed by a hidden moth,
Will not delight in the rich dinner broth,
No song, nor even a voice will move him,
Everything goes past his ears with the wind.

Good cheer, which no one can ever enthrall,
Even by putting rich silks on the wall,
Do not look down upon my twigged arbor,
And stay with me, if I’m drunk or sober.

Translated by Michal J. Mikos

Serce roście patrząc na te czasy!
Mało przed tym gołe były lasy,
Śnieg na ziemi wysszej łokcia leżał,
A po rzekach wóz nacięższy zbieżał.

Teraz drzewa liście na się wzięły,
Polne łąki pięknie zakwitnęły;
Lody zeszły, a po czystej wodzie
Idą statki i ciosane łodzie.

Teraz prawie świat się wszystek śmieje,
Zboża wstały, wiatr zachodny wieje;
Ptacy sobie gniazda omyślają,
A przede dniem śpiewać poczynają.

Ale to grunt wesela prawego,
Kiedy człowiek sumnienia całego
Ani czuje w sercu żadnej wady,
Przeczby się miał wstydać swojej rady.

Temu wina nie trzeba przylewać
Ani grać na lutni, ani śpiewać;
Będzie wesół, byś chciał, i o wodzie,
Bo się czuje prawie na swobodzie.

Ale kogo gryzie mól zakryty,
Nie idzie mu w smak obiad obfity;
Żadna go pieśń, żadny głos nie ruszy,
Wszystko idzie na wiatr mimo uszy.

Dobra myśli, której nie przywabi,
Choć kto ściany drogo ujedwabi,
Nie gardź moim chłodnikiem chruścianym;
A bądź ze mną, z trzeźwym i z pijanym!