Come, O bitter lamentations, Move our hearts to contemplation.
With eyes tearful, hearts repenting, Let us grieve without relenting.
Sun and stars grow dim, are fading, Cloaked with sadness all pervading.
Hosts of angels sadly weeping: How can we express their grieving.
Rocks and cliffs and mountains crumbling, Tombs break open, loudly thund’ring.
What is this great tribulation Overwhelming all creation?
‘Tis our Savior’s painful passion Moving all to deep compassion.
O my Lord, without delaying, Pierce our hearts of stone unyielding.
With Your precious blood now cleanse us; From our sins, O Lord, release us.
Tranquil is my heart’s vexation, Contemplating my Lord’s passion.

Translation by the National United Choirs of the Polish National Catholic Church, Music Commission

[audio:https://www.konicki.com/wp-content/uploads/2009/03/01-gorzkie-ac2bbale-i-pobudka.mp3]

Gorzkie żale przybywajcie, Serca nasze przenikajcie.
Rozpłyńcie się, me źrenice, Toczcie smutnych łez krynice.
Słońce, gwiazdy omdlewają, Żałobą się pokrywają.
Płaczą rzewnie Aniołowie, A któż żałość ich wypowie?
Opoki się twarde krają, Z grobów umarli powstają.
Cóż jest, pytam, co się dzieje? Wszystko stworzenie truchleje!
Na ból męki Chrystusowej Żal przejmuje bez wymowy.
Uderz, Jezu, bez odwłoki W twarde serc naszych opoki!
Jezu mój, we krwi ran swoich Obmyj duszę z grzechów moich!
Upał serca swego chłodzę, Gdy w przepaść męki Twej wchodzę.