Thou art the seed, The Rosary is thine,
Thy fields sparkle, from thy hands roses flow —
Thine are the fields, thou art the meadow —
Morning star! Vessel of honor!
Young girls adorn thy wayside shrines,
Blossoming fields sing to thee each evening
Silent branches reach up to the sky, budding willows —
trembling in the sun and the angry wind.
Thou art the most beautiful image of all Madonnas,
Thou art the flower, Thou art most admirable,
at twilight thou art, and at morning’s dawn,
Thou art as noble as the Mount of Olives.
Thine Czestochowa, thine Ostrobrama,
Thine Kalwaryja and thine are the wayside —
the small remembrances from childhood —
and thy afflictions! devout Lady.
Thou art like snow, for thou art pure —
Thine is the lighted candle, thine the pain —
Thou exhausted aside a donkey,
Thou art like us – and thou art heavenly.
Thou art most holy and thou art good,
Thou art Polish — and thou art our queen.
Happy, he who with joy greets thy entrance,
House of gold! Solitary gate of heaven!

Translation by Dcn. Jim

Ty jesteś siewna, Tyś jest różańcowa,
Ty polem szumisz, rankiem po rosie chodzisz —“
Ty jesteś Panna polna, Ty jesteś łąkowa —“
Gwiazdo zaranna! Przewodniczko łodzi!
Tobie przydrożne kapliczki stroją dziewczyny,
Tobie śpiew wieczorny rodzi łąka
Gałązko ciszy ugornej, Pąku wierzbiny —“
drżąca słońcem na wietrze sinym.
Ty jesteś, z obrazów Madonno, najpiękniejsza Panna,
Ty jesteś kwietna, Ty jesteś przedziwna,
pod zmierzch wieczorna jesteś, a rankiem zaranna,
Ty jesteś wzniosła jak Góra Oliwna.
Tyś Częstochowska i Tyś Ostrobramska,
Tyś Kalwaryjska i Tyś jest przydrożna —“
na małych jasnaś z dzieciństwa obrazkach —“
a Tyś strapiona! Panno pobożna.
Ty jesteś śnieżna, boś Ty oczyszczona —“
Tyś jest gromniczna i Tyś jest bolesna —“
Tyś na osiołku w ucieczce strudzona,
Ty jesteś ludzka – a Tyś niedoczesna.
Tyś jest najświętsza i Ty jesteś dobra,
Ty jesteś polska – a Tyś jest królewska.
Szczęśliwy, kto jaką lepszą część Ciebie obrał,
Domie złoty! Sierocych ros Bramo niebieska!